Door Christine Connolley, Senior Crisis Program Manager, Global Crisis Management, BCD Travel
Ik heb net het stuk van BTN Europe gelezen over „Making your programme truly inclusive“ en de kernboodschap is overal raak: als uw reisprogramma niet toegankelijk is, is het niet veilig. Punt uit.
Vanuit het oogpunt van risicobeheer is toegankelijkheid geen “extraatje”. Het is risicobeperking. Het is veerkracht. En het is zorgplicht in actie. Ja, onze leverancierspartners moeten een grote rol spelen om dit goed te doen en veel van hen maken grote vorderingen. Maar organisaties kunnen deze verantwoordelijkheid niet uitbesteden. We kunnen en moeten veel doen om onze mensen te beschermen.
Een verhaal in het BTN Europe stuk maakte dit voor mij duidelijk: een rolstoel was drie maandenzoek – om vervolgens in tweeën gezaagd terug te komen. Dat is niet alleen een servicefout, het is een alarmsignaal voor elke organisatie met mobiele werknemers. Mobiliteitshulpmiddelen zijn geen “bagage”. Voor veel reizigers is het essentieel voor hun veiligheid, onafhankelijkheid en hun vermogen om te werken. Verlies kan iemand in onveilige omstandigheden doen belanden, medische problemen veroorzaken en uw organisatie blootstellen aan juridische, financiële en reputatiegevolgen.
Daarom moet toegankelijkheid worden behandeld als een risicomanagementkwestie voor reizigers. Helaas zijn deze risico’s reëel en dat betekent dat we er rekening mee kunnen houden. Lees hier hoe:
4 slimme stappen om reisrisico’s voor iedereen te laten werken
- Houd bij risicobeoordelingenrekening met individuele risicoprofielen: Toegankelijkheid maakt deel uit van een individueel risicoprofiel en moet ook als zodanig worden behandeld. Als je kijkt naar wat er mis kan gaan op een locatie en niet naar de specifieke behoeften van de reiziger, zoals mobiliteitshulpmiddelen, medische vereisten of andere toegankelijkheidsfactoren, dan mis je de helft van het plaatje.
- Bouw het in bij het sourcen: Wanneer je een aanbesteding doet of een RFP uitvoert, neem dan vanaf het begin toegankelijkheidscontroles op. Neem “we voldoen aan de regels” niet zomaar aan, maar vraag om de bonnetjes. Bij de leveranciers die uw reizigers het meest gebruiken, kunt u controles laten uitvoeren, zodat u weet dat ze zich aan de regels houden.
- Steun ze onderweg: Zorg ervoor dat reizigers weten waar ze terecht kunnen als er iets misgaat. Zorg voor plannen voor onmiddellijke ondersteuning als een medewerker mobiliteitshulpmiddelen of andere essentiële apparatuur moet vervangen of repareren. Vertragingen kunnen veiligheidsrisico’s met zich meebrengen en mensen vastzetten in situaties waar ze zelf niet uit kunnen komen.
- Vraag het de experts: Uw werknemers weten beter dan wie ook wat ze nodig hebben. Mensen met levenservaring kunnen hiaten ontdekken waar u niet eens aan gedacht hebt. Vraag om hun inbreng voordat je op reis gaat, bouw die behoeften in het plan in en volg ze op met enquêtes na de reis om vast te leggen wat wel en niet werkte. Gebruik die feedback vervolgens om je programma aan te scherpen.
De stijging van het aantal reizigers dat assistentie aanvraagt op Britse luchthavens – bijna een verdubbeling sinds 2010, volgens Business Travel News Europe – is een veelbelovend teken. Niet omdat het systeem foutloos is, maar omdat meer reizigers zich bevoegd voelen om te vragen wat ze nodig hebben. Die zichtbaarheid is belangrijk. Als verzoeken om toegankelijkheid worden geteld, kunnen ze niet worden genegeerd en de gegevens zetten luchtvaartmaatschappijen, hotels en grondaanbieders onder druk om hun spel te verbeteren.
Maar vraag alleen zal de kloof niet dichten. Toegankelijkheid kan niet alleen een reactieve oplossing zijn als er iets mis gaat. Toegankelijkheid moet vanaf het begin worden ingebouwd in beleid, processen en leveranciersbeheer. En dat betekent ook dat je ervoor moet zorgen dat je dienstverlener reizigers echt kan ondersteunen, vooral na werktijd. Niet elk bedrijf heeft dat onder controle.
Met onze Advito’s Travel Risk Management Sourcing Support, helpen we organisaties om door de glanzende verkooppraatjes heen te prikken om daadwerkelijk een derde partij hulpverlener te onderzoeken, te vergelijken en te selecteren die bij hun programma past. Een die echte ondersteuning biedt wanneer uw mensen dat het meest nodig hebben.
Want uiteindelijk draait toegankelijkheid niet alleen om naleving of gemak, maar ook om mensen. En ervoor zorgen dat ze veilig zijn, ondersteuning krijgen en vooruit kunnen, dat is hoe echt risicobeheer eruit ziet.